Leptine is een hormoon dat wordt geproduceerd door vetcellen. Het informeert de hersenen over de hoeveelheid vetvoorraad in de vetcellen en geeft een signaal dat het tijd is om te stoppen met eten en vet te verbranden.
Als leptine de hersenen bereikt, kan het lichaam processen starten die veel energie vergen, zoals het verhogen van de stofwisseling, weefselherstel en mogelijk zwangerschap. Leptine fungeert als het toestemmingshormoon voor de productie van schildklierhormonen en geslachtshormonen.
Helaas is deze rol van leptine verstoord bij veel mensen. Hoewel er voldoende leptine wordt geproduceerd, reageren de hersenen niet meer op leptine, wat leidt tot signalen aan het lichaam om meer te eten, minder vet te verbranden en extra vet op te slaan. Dit wordt leptineresistentie genoemd.
Zelfs bij een gezond dieet en een minimale calorie-inname zal het moeilijk zijn om af te vallen omdat de hersenen niet in de vetverbrandingsmodus staan. Ook kan de productie van schildklierhormonen en geslachtshormonen verminderen, wat leidt tot schildklierproblemen, menstruatieproblemen en vruchtbaarheidsproblemen.
Er is een verband tussen verhoogde leptinewaarden en een trage schildklier. Leptine fungeert als het startsignaal voor de productie van schildklierhormonen.
Er zijn verschillende oorzaken van leptineresistentie, waaronder een actief immuunsysteem en insulineresistentie.
Symptomen van leptineresistentie zijn onder andere overgewicht, moeite met gewichtsverlies, verhoogde eetlust (ook na de maaltijd), vermoeidheid, lusteloosheid, gebrek aan motivatie om te bewegen, mentale mist, verminderd libido, menstruatieproblemen en vruchtbaarheidsproblemen.
De behandeling van leptineresistentie is complex en hangt vaak samen met de behandeling van insulineresistentie. Bloedonderzoek naar leptine en mogelijk de HOMA IR-test kunnen helpen bij de diagnose van leptineresistentie. Het is belangrijk om deze tests nuchter uit te voeren, minstens 12 uur voorafgaand aan de test(s).