Ondanks de beste bedoelingen én tegen beter weten in, grijpen nog hele volksstammen regelmatig naar grote hoeveelheden junkfood. Ze zijn zich volledig bewust van het feit dat ze zichzelf ermee schaden en toch blijven ze het doen. Herkenbaar?
De waarheid is dat de effecten van bepaalde voeding een met drugs vergelijkbare, verslavende werking kunnen hebben. Voedselverslaving is een serieus probleem en de belangrijkste reden dat mensen zichzelf wat betreft (over) eten niet in de hand hebben.
Om dit probleem op te lossen moet je je afvragen: wat IS voedselverslaving eigenlijk? Junkfood activeert dezelfde neurotransmitters als drugs. Dezelfde hersengebieden en dezelfde symptomen worden getriggerd. Geprefabriceerd junkfood heeft hetzelfde effect op de beloningssystemen als drugs. Dit zijn de bekende gelukshormonen waardoor je je lekkerder gaat voelen. Het heeft dus ook niets te maken met gebrek aan wilskracht. De geïntensiveerde hormoonreactie kaapt de biochemie van de hersenen. Dit is niet alleen het geval bij junkfood maar bij al het voedsel dat hoge percentages suiker of bewerkte tarwe heeft.
Voedselverslaafden zijn gevangen in een vicieuze cirkel van onbedwingbare trek en vreetbuien. Het voedsel dat ze tot zich nemen is als de fix van een junkie. Men ziet ook dat de bloedsuikerspiegel tegelijk met de beloningssystemen van de hersenen maximaal omhoog schiet wat weer nieuwe, alles overheersende eetbuien tot gevolg heeft.
Als je gebukt gaat onder overgewicht is er een grote kans dat je verslaafd bent aan bepaalde voedselgroepen, zonder dat je je daarvan bewust bent. Dit is ook echt niet jouw schuld. Voedselverslaving wordt makkelijk weggezet als een emotionele tekortkoming maar het is in feite een biochemische aandoening. Om het kort en duidelijk te stellen: je hormonen, je smaakpapillen en je hersenactiviteit zijn gekaapt door de voedingsindustrie.
Suikerrijke, zwaar geprefabriceerd voedsel en geraffineerde koolhydraten zoals pasta, chips en brood worden door je lichaam in suiker omgezet, waardoor je bloedsuikerwaarden omhoog schieten elke keer dat je ze eet. Dit beloningssysteem is te vergelijken met het effect van cocaïne en heroïne. En dat is meteen de reden waarom afkicken zo moeilijk is.
Ons lichaam heeft natuurlijk wel de gezonde koolhydraten nodig. Die in groenten, volkoren granen en fruit met een lage glycemische waarde zoals bessen. Ondertussen zijn de effecten van de suikers en zout in junkfood fataal voor je gezondheid. Het gevolg daarvan is bijvoorbeeld: morbide obesitas type2, diabetes, hart aandoeningen, kanker, Alzheimer artritis en depressie. En dan hebben we het niet eens over je gebrek aan zelfvertrouwen of trots zijn op je lichaam.
Helaas is er geen methode om te testen op ‘voedselverslaving’ . De constatering hier van is puur gebaseerd op gedragingen.
Als dit herkenbaar is... wat je ook doet, onderneem IETS!
Het houdt niet op, niet vanzelf. In fact, het zal alleen nog maar erger worden na verloop van tijd. Er zijn diverse manieren om actie te ondernemen. Je kunt bijvoorbeeld cold turkey detoxen. Hiermee ‘reset’ je je hele beloningssysteem: je hormonen, je neurotransmitters en je metabolisme.
Schrijf je doelen ook op voor jezelf. Houd een eetdagboek bij. Zorg dat je geen ‘foute voeding’ in huis hebt. En: GEEF NIET OP.
Je hebt een leven lang over deze eigenschappen gedaan, dus wees mild voor jezelf als je een terugval hebt. Herpak jezelf en begin de volgende dag weer.
Het is NOOIT TE LAAT OM TE BEGINNEN.