Dit verhaal gaat niet alleen over mijzelf, maar ook over mijn dochter Anneke. We zijn (waren!) eigenlijk beiden al jaren te zwaar; in mijn familie komt overgewicht meer voor (dus vreemd is het niet) en ook zeer stevige benen, waar met name Anneke mee is behept.
We hebben al meerdere afslankpogingen ondernomen, ikzelf bij een o.a. EGA (iedereen viel moeiteloos af, ik dus niet) samen bij een dietiste, zeer moeizaam afgevallen en ook samen een programma van Make it Easy gevolgd (dat werkte de eerste keer goed, alleen niet op streefgewicht gekomen en daarna weer aangekomen, 2e keer werkte het veel minder) en vorig jaar, voor de bruiloft van mijn zoon, ben ik weer afgevallen via MyLife Slim(maar ook weer aangekomen), Anneke had toen geen zin om mee te doen: er helpt toch niets.. Al met al heel veel gejojo.
Beiden zijn we bij Semia (schoonheidsspecialiste) onder behandeling, ook zij had het regelmatig over haar lijnpogingen die meestal niet hielpen, maar was begin dit jaar zeer enthousiast over Nederland Slank. Ik heb toen gedacht: ik ga het toch weer proberen (ook mijn cholesterol was inmiddels iets te hoog) en kreeg ook Anneke zo ver om toch nog een poging te wagen, gedeelde smart is halve smart!
Beiden bloed laten prikken en een datum gekozen om de voorbereidingsfase te gaan doen. Anneke zou op 7 mei starten en ik een week later (kwam anders niet uit met werk etc); ik zou wel alvast het programma van de tweede fase mee gaan volgen.
Helaas werd mijn moeder (die al zwaar dement was) ziek en precies op 7 mei (Anneke aan het bitterzout) werden we opgebeld dat mijn moeder toch erg achteruit ging. Ik was op mijn werk en Anneke thuis, dus Anneke was als eerste, samen met mijn vader, bij mijn moeder. ’s Nachts hebben we gewaakt bij haar en op 8 mei is ze overleden.
Ondanks deze verdrietige periode hebben we ons toch dapper aan het programma gehouden, met crackers en komkommers mee naar de afscheidsdienst etc.
In de volgende weken ging het programma volgen wat makkelijker, al moest met name Anneke erg zoeken naar de juiste tijden voor het eten in verband met haar werk (onregelmatige tijden, vastgestelde eetpauzes etc, niet eten op de werkvloer), wat dat betreft had ik het makkelijker.
Thuis aten we ook vaak op andere tijden dan de rest van het gezin.
Al ging het afvallen niet zo snel als werd aangegeven, het gewicht ging toch gestaag naar beneden met gemiddeld 1 kilo per week en dat gaf al snel een zichtbaar resultaat. Ook de cm werden langzaam minder, bij Anneke sneller dan bij mij.
Ik ben intussen al op mijn streefgewicht, heb het zelfs nog naar beneden bijgesteld en krijg heel veel complimenten. Ook Anneke, die per 1 september op zichzelf is gaan wonen, heeft zich aan het programma gehouden en is inmiddels ook op haar streefgewicht en ze ziet er heel goed uit!
Conclusie: ik ben blij dat ik in mei begonnen ben en nu (wordt zondag 60) weer een gezond gewicht heb en ben zéér trots op Anneke dat zij het ook heeft volgehouden en er fantastisch uitziet!