Nederland-Slank-Mar-18-2024-07-27-48-6592-AM

Eerste week NLSL: missie (im)possible?

Geschreven door: Florinda
19 september 2019

Vraagje: wat heb jij zoal gedaan om een gezond lijf en leven te krijgen? En kijk je nu nog steeds trots naar de weegschaal omdat je streefgewicht daar staat te blinken en bruis je van de gezonde energie? Goed zo, houden zo! Dan is de rest van dit blog niet aan jou besteed. Maar grote kans dat je al geruime tijd bezig bent met je strijd tegen de kilo’s en je gezondheid.

Denk je de valkuilen van het jojo-effect de baas te zijn en met je oude eetgewoontes gebroken te hebben? En sluipen de verloren kilo’s er telkens weer opnieuw bij? Ga je vol goede moed nog maar eens aan een dieetpoging beginnen? Je weet nu immers perfect wat je wel en niet mag eten, je bent als het ware expert in het diëten geworden. Maar zelfs voor diëtisten (de échte experts), die toch behoorlijk veel over gezonde voeding weten, is het ook niet altijd even makkelijk om gezond te eten. Er zijn veel valkuilen en verleidingen die je doorzettingsvermogen flink op de proef stellen. Maar geldt dat ook voor het Nederland Slank Programma?

Verleidingen weerstaan

Mijn eerste week van het Nederland Slank programma zit er bijna op. Een bizarre week, kan ik wel stellen. Om maar meteen met de deur in huis te vallen, ik heb totaal geen moeite gehad met het weerstaan van allerlei lekkere verleidingen om mij heen. Heel bizar. Ik heb diverse mensen om mij heen lekkere cakejes, gebakjes, chocolaatjes, zoutjes, brood e.d. zien eten, dingen die ik op dit moment niet mag. En zoals met veel dingen die je niet mag, wordt de verleiding om het juist wel te doen groter. Maar ik heb me keurig aan mijn maaltijdplan gehouden. Het lijkt wel of ik niet eens meer weet hoe dat soort lekkernijen smaken. Echt zo bizar.

Aan de andere kant lijkt mijn lichaam de smaak van écht eten veel meer te waarderen. Zeker na die twee detox-rijstdagen van fase 1. Ik keek dan ook erg uit naar mijn eerste hap écht eten. Man, wat smaakte dat goed. Ondanks een aantal beperkingen, eet ik verrassend lekker en kan ik leuke combinaties maken. De maaltijden vullen goed en ik kan de vijf uur of soms zelfs iets meer met gemak overbruggen. Tegen de tijd dat het weer etenstijd is, krijg ik pas weer écht honger. Dat schept een hoop rust in mijn hoofd. Ik loop niet meer de hele dag aan eten te denken. Ik zie wel eten, ik ruik eten en ik hoor mensen eten, maar ik denk niet ‘ik moet nu ook iets eten’, tenzij mijn maag erom vraagt natuurlijk.

Is het echt zo simpel?

Nee, niet helemaal, was het maar waar. Nu tegen het einde van de eerst week merk ik dat mijn verlangen naar iets lekkers groeit. Maar niet in een stuk taart, chocola of een koekje… nee, ik verlang meer naar een lekker schaaltje volle yoghurt, havermoutpap, een handje noten (of één nootje eigenlijk al)… gewoon weer even de smaak proeven en ervan genieten. Dat soort voedingsmiddelen lijken op dit moment voor mij veel meer een traktatie dan een stuk taart of een koekje.

Ik heb mezelf dan ook voorgenomen dat zodra ik die producten weer kan eten, ik daar heel erg van ga genieten. Iets wat ik daarvoor veel minder deed, omdat het bijna dagelijkse kost was en ik nooit echt honger had. Tenminste ik stond mezelf nooit toe honger te hebben. En dan heb ik het niet alleen over de maaghonger, maar ook over de hongers als hoofdhonger, harthonger en ooghonger. Sinds de start met het NLSL Programma eet ik alleen nog wanneer mijn lichaam aangeeft (via maaghonger) dat het daadwerkelijk weer voeding nodig. Want de enige die weet wat het nodig heeft om gezond en energiek te zijn, is je lichaam zelf. En dat merk je…

2,8 kilo afvallen in één week* 

Gistermorgen was daar dan eindelijk mijn weegmoment. Laat ik eerlijk zijn, ik sloeg stijl achterover. Bijna 3 kilo afgevallen in één week tijd en geen honger gehad. Mijn scepsis over het gewichtsverlies uit mijn vorige blog wordt met de dag kleiner. En dat is niet het enige dat het me heeft opgeleverd, want er zijn nog meer lichamelijke veranderingen. Maar daarover later meer.

Nu nog even over dat afvallen… Aangezien ik beschik over een weegschaal die ook de lichaamssamenstelling meet (zoals lichaamsvet en spiermassa), was ik benieuwd wat ik dan precies was afgevallen. Want met de detox/rijstdagen ben je natuurlijk ook al de nodige ballast kwijtgeraakt. Maar wat blijkt, ik ben vooral ‘overbodig’ lichaamsvet kwijtgeraakt en heb ‘gezond’ spiermassa aangemaakt. Dit merk ik dan ook vooral aan mijn huid. Mijn huid voelt strakker en gladder aan*.

Nog meer lichamelijke veranderingen…

Jazeker, de eerste twee dagen van fase 2 bruiste ik van de energie en mijn humeur was echt op en top. Ik dacht nou als dit in zo’n rechte lijn door gaat, dan beloofd dat veel goeds. Maar toen kwam dag drie. In de ochtend voelde ik me al wat licht in mijn hoofd. In de middag ging met de fiets ergens naar toe. Ik zat volgens mij nog geen 5 minuten op de fiets en toen begon ik me toch een partij te geeuwen en kreeg ik hoofdpijn. Ook leek het alsof mijn spieren niet meer mee wilde werken.

Eenmaal aangekomen op bestemming, was het geeuwen, de hoofdpijn en het lood in mijn spieren ook zo weer weg. Maar op de terugweg gebeurde weer hetzelfde tafereel. Ook de dag erna had ik het gevoel watten in mijn hoofd te hebben en was mijn energieniveau van de eerste twee dagen nog ver te zoeken. Ook krijg ik in de 5 uur tussen mijn maaltijden af en toe wat last van maagzuur en heb ik het vaker koud.

Voor mijn gevoel ben ik al een paar dagen niet voor uit te branden. Het is nu inmiddels dag zeven van fase 2 en mijn energieniveau is nog steeds niet terug op het oude niveau, laat staan erboven. Het lijkt wel of mijn lichaam momenteel in de omschakelingsfase zitten van koolhydraatverbranding naar vetverbranding. Ik weet niet hoe lang dit precies gaat duren, maar ik hoop dat het snel beter wordt.

Volgende week rond dezelfde tijd weer een nieuwe update.

*Disclaimer

Resultaten behaald in het verleden bieden geen garantie voor de toekomst. De resultaten verschillen uiteraard per individu, daarom stellen wij voor iedereen een persoonlijk voedingsprogramma op.

Florinda

Geschreven door: Florinda