FOXa2 - Het Enzym dat Vet Verbrandt...
In ons lichaam schuilt een speciaal molecuul, genaamd, dat als een soort schakelaar fungeert en een ingewikkeld netwerk van boodschappers kan activeren of deactiveren. Deze fascinerende ontdekking werd voor het eerst gedaan en beschreven door onderzoekers van het Zwitserse Federale Instituut voor Technologie (ETHZ) in Zürich. Door experimenten met muizen te verrichten, hebben ze ontdekt dat FOXa2 nauw verbonden is met onze drang om te bewegen en onze zoektocht naar voedsel.
Wat opviel was dat de zwaarlijvige muizen minder actief en energiek waren in vergelijking met hun slankere soortgenoten - of ze nu gevoed werden of niet. Bij nadere inspectie werd duidelijk dat FOXa2 inactief was bij de zwaarlijvige muizen. Dit komt door insuline, ons belangrijkste hormoon, dat verhoogd is bij zwaarlijvige muizen - net zoals bij mensen met overgewicht. Insuline lijkt het FOXa2-enzym te remmen.
FOXa2 bevindt zich in de lever, waar het de vetverbranding reguleert. Het geeft het sein om over te schakelen naar de vetverbrandingsmodus, waarbij opgeslagen vetzuren uit vetcellen worden vrijgemaakt. Als FOXa2 echter niet actief is, worden vetzuren niet verbrand en niet omgezet in ketonlichamen, die bijvoorbeeld door spieren en het hart worden gebruikt als "brandstof" voor energieproductie.
Wanneer er weinig insuline aanwezig is, zoals bijvoorbeeld tijdens het vasten, wordt FOXa2 des te actiever. Het experiment liet ook zien dat de dieren waarbij FOXa2 actief was, een sterke neiging hadden om te bewegen. Ze verloren meer vetweefsel en bouwden meer spiermassa op. Hun suiker- en vetmetabolisme werkten op volle kracht en hun bloedwaarden verbeterden aanzienlijk.
FOXa2 stuurt onze bewegingsdrang aan
Overmatig beschikbaar voedsel is niet gunstig voor ons metabolisme. Vooral de eenvoudige suikers in frisdranken of bewerkte snacks doen onze insulinespiegels stijgen. En het zijn juist deze voortdurend verhoogde insulineniveaus die FOXa2 uitschakelen. Hierdoor vertraagt de vetverbranding en wordt bovendien een ander signaal geblokkeerd dat ons aanspoort om spontaan te bewegen. FOXa2 is ook aanwezig in onze hersenen, waar het de aanmaak van orexine stimuleert. Orexine, eveneens een eiwit, zorgt voor verhoogde alertheid en een spontane neiging om te bewegen.
Dus als onze vriendelijke "bankhangers" na 2 tot 3 weken veranderingen in hun dieet een toenemende bewegingsdrang ervaren, betekent dit niet dat er iets mis is of dat ze zich niet goed voelen bij hun nieuwe eetgewoonten. Integendeel, dit duidt erop dat hun enzymen nu volop aan het werk zijn en hun natuurlijke ritme en taken hervatten.
Bron:
Dit artikel is vertaald vanuit het blog van Metabolic Balance, geschreven door Silvia Bürkle.
